Mijn onbezorgde jeugd
Een hagenaar blikt terug
Een boek vol gebeurtenissen die een Haagse jongen in de jaren 1954-1980 meemaakte. Sommige hilarisch, andere dramatisch en enkele te bizar voor woor-den. Het geeft een mooi tijdsbeeld van de nadagen van de flowerpower generatie.
Honderd verhaaltjes schetsen auteurs eerste vijfentwintig levensjaren. Een periode waarin hij de dood in de ogen keek, geconfronteerd werd met seksueel grensoverschrijdend gedrag en aanran-ding, ruim dertig baantjes had en een bescheiden rol speelde in de actieve Haagse muziekscene. Hij vertelt openhartig over zijn ADHD en jeugdtrauma’s. En we zien een leven vol passie en gedrevenheid.
Door de korte verhaaltjes en de schrijfstijl is het boek gemakkelijk leesbaar en toegankelijk.
- Uitgeverij: Rapsodie Producties
- Auteur: R.J. Feenstra
- Redactie: G. Stijf, M.L. Salm, A. v.d. Padt
- Vormgeving: R.J. Feenstra
- Foto's omslag:
R. Regensburg (voorzijde) abacqx-foto
J. Schmitz (achterzijde)
- Druk: Pumbo.nl, Zwaag
- Uitvoering: paperback
- Formaat: (b) 148 x (h) 210 mm
- Aantal pagina's: 272
- Papier: 120 gr houtvrij papier, wit
- Foto's: voorzien van zwart/wit foto's
- Prijs: € 19,95
- ISBN/EAN: 978-94-6443-379-1
fragmenten
...Nu beiden een mislukt huwelijk achter de rug hadden zagen zij elkaar weer als serieuze optie voor een nieuw gezinsleven. Walter senior was niet alleen op zoek naar een minnares, maar ontbeerde ook een huishoudster en een moeder voor zijn zoon. Mij daaren-tegen zou hij ondanks zijn introductie als “aardige mijnheer” het liefste terug schoppen richting Den Haag. Deze grondhouding inspireerde zijn twaalfjarige zoon tot het uitoefenen van een dagelijkse terreur die mij als zevenjarige moest doen begrijpen dat ik niet welkom was...
...Het werd snel duidelijk dat het niet om een krantje ging. “Wil je een tientje verdienen?” Een vraag die ik niet had zien aankomen en de sfeer werd wat ongemakkelijk. Ik vond het ongeloofwaardig om de vraag met een keihard neen te beantwoorden, dus zei ik voorzichtig: “Ja, hangt er van af”...
...Hij schreef deze brief aan zijn moeder in Nederlands-Indië op de dag voor hij naar het front zou afreizen, het Oostfront wel te verstaan. Hij verklaarde in de brief zijn keuze voor de “goede zaak” en schreef openhartig over zijn angst voor wat komen ging...
...Toen het mis dreigde te gaan begon ik te zwaaien om de aandacht te trekken. De man zwaaide vriendelijk terug. Ik kreeg steeds meer water binnen en raakte in paniek. Toen het de man duidelijk werd dat ik dreigde te verdrinken begon hij mijn kant op te zwemmen. Bij mij aangekomen probeerde hij me gerust te stellen, maar paniek had mij in de tang...
...Op een keer ging de telefoon bij mijn ouders, waar ik toen woonde. Mijn vader nam op, het was voor mij: “Een zekere Abrahams voor jou”. Ik nam de hoorn over en meldde me met mijn naam. De reactie verraste me: “Met Fer Abrahams van muziekkrant Oor. Ik wil wat meer weten over Rapsody Productions, ik kom die naam steeds vaker tegen. Wie zijn jullie?” ...
...Toen we te kennen gaven geen gebruik te willen maken van zijn genereuze aanbod, maakte hij ons intimiderend zwaaiend met zijn mes duidelijk dat het daarvoor te laat was. Hij had tenslotte al een stukje voor ons afgesneden en dat moesten we afnemen. Het leek ons het beste om onder deze omstandigheden toch maar op het aanbod in te gaan en ons daarna uit de voeten te maken...